Kurva e pasur dhe shqiptarët
Më në fund Europa i ka liberalizuar vizat për serbët dhe maqedonasit dhe ata që në muajin qershor të vitit 2009 shkojnë tërë qejf në mejhanet e hanet e saj, shpenzojnë gjithë ç’kanë, pijnë e dehen, duke i sharë dhe kërcënuar edhe më shumë shqiptarët dhe duke e bërë edhe më të pasur kurvën plakë të pasur. Pra, Serbia dhe Maqedonia, me sa duket, do të hyjnë edhe në BE para Shqipërisë, duan thonë gojët e liga. Flitet edhe se Europa justifikohet se Shqipëria ende nuk i ka përmbushur standartet, se opozita shqiptare me protestat dhe grevat e saj të pafundme po e varros liberalizimin e vizave, të vetmen mundësi që u është afruar shqiptarëve të varfër, pavarësisht se Kryeministri ynë, i nderuari Sali, u ça e u nda, duke këmbëngulur se në qershor të vitit 2010 do ndodhë çudia, se në mos ndodhi në qershor do ndodhë patjetër në... 36 gusht... Mor do ndodhë se s’bën se Shqipëria është vendi i bumit ekonomik, se është mrekullia e super zhvillimit energjitik, se shqiptarët që nuk dinë ç’është termi krizë ekonomike, janë më të pasurit në botë dhe e meritojnë të hyjnë në Evropë, se... se ka edhe shumë “se” të tjera si argumente bindëse për vendin e shqiponjave.
Po ç’thotë në të vërtetë kurva e pasur, Evropa?! Asgjë, vetëm qesh e qesh dhe u gëzohet sukseseve që u dedikon Kryeministri ynë i nderuar shqiptarëve. Qesh e ngjesh, siç thotë një fjalë e urtë e mençurisë popullore. Mos!... Këtë e thonë vetëm gojët e liga se Evropa na do shumë. Ju betohem! Ja si shprehet ajo:
- Good Albania!... Shqipëria është vërtet vendi i tërë mrekullive të botës, - thekson Evropa, - por le të ulen njëherë në tryezë Sala e Rama e të gjejnë gjuhën se si do t’i ndajnë mrekullitë që u kanë dhuruar shqiptarëve, se nuk e gjetën as në mes të Strasburgut tim, nën kërcënimin e tmerrshëm të dhëmbëve të tmerrshëm të Krokodilit të Tmerrshëm që ka kullufitur sa e sa diplomatë e diplomaci botërore. Vërtet trima ata!... Është për t’u pasur zili dhe për t’u bërë shembulli më i bukur në botë qëndresa dhe heroizmi i tyre përballë hungërimave të të Madhit Krokodilit të Tmerrshëm...
Ju betohem, kështu sugjeron Evropa, e cila gati sa nuk përjeton orgazma në distancë prej trimërisë së liderrave tanë!...
Eh, mund ta shikoni edhe me sytë tuaj se sa vuan e gjora plakë e pasur për shqiptarët, në krahasim me serbët e maqedonasit!...
Bukur. Na do Europa, nuk ke ç’i thua. Më besoni!... Madje flitet se është penduar edhe për tërë ato që na ka punuar para, gjatë vitit 1913 dhe më pas kur e bëri Shqipërinë copë-copë dhe copat më të mira të saj, Kosovë e Çamëri e plot troje të tjera, ua fali fqinjëve tanë lakmitarë; për atë që bëri edhe në vitin 1945, kur na la nën sundimin e diktaturës komuniste enveriane. Është penduar aq shumë e gjora plakë sa është gati edhe të flirtojë veças me secilin nga dy udhëheqësit tanë trima që ata të binden e të miqësohen e të kuptojnë më në fund se në 36 gusht të vitit 2036 Shqipëria do të jetë patjetër nusja e saj!...
Oh, ç’fat!... Prandaj Evropa është aq në hall dhe sa për sy e faqe i shpreh tërë ato simpati për serbët, maqedonët e grekët, që ata të preken e të lotojnë e të mos e kundërshtojnë vullnetin e Shqipërisë e të Kosovës (për Çamërinë është ende herët për të folur, mund të flitet në kalendat greke, ose më 36 gusht të vitit 3636) për të hyrë në mejhanet e saj...
Eh, ç’sakrifica bëka kodoshja plakë për ne, shqiptarët e Shqipërisë, si gjithmonë, plebejtë e saj (për shqiptarët e Kosovës sot për sot nuk mund të flitet kaq hapur se mos e kuptojnë serbët dashurinë e madhe europiane alla EULEX dhe vënë veton e tyre kundër! Mos, o Zot!)!...
Na do Europa, nuk ke ç’i thua! Jo më kot i kërcënoi me Krokodilin e Tmerrshëm liderrat tanë... Epo nuk ka ç’bën tjetër, do thotë ndonjëri. T’ia japim hakun!... Kështu na ka dashur dhe kështu është sjellë qëmoti kurva plakë Evropë (qysh kur u shpik kurvëria, zanati më i vjetër i botës) dhe kështu do të vazhdojë të sillet me ne shqiptarët. Kështu do të na dojë pa mbarim dhe nuk do të përtojë t’i kërcënojë me Krokodilin e Tmerrshëm apo t’i ndëshkojë për mosbindje Salitë e Ramat shqiptarë, duke u ofruar edhe p... e saj, vetëm e vetëm që ata t’i përkushtohen kauzës evropiane dhe ta udhëheqin Shqipërinë (përfytyro Shqipërinë etnike!) nga mrekullia në mrekulli çdo 36 gusht deri në vitin e shumëpritur 3636 kur do të jemi të adoptuarit e saj dhe do të trashëgojmë tërë pasuritë që ajo ka grumbulluar, grumbullon dhe do të grumbullojë në kurriz të atyre që nuk e meritojnë të jenë evropianë të vërtetë!...
Poshtë gojët e liga që duan të na prishin me Europën!... Rrofshin Berisha e Rama që do të pajtohen së shpejti e do ta rimorkiojnë Shqipërinë drejt Evropës deri më 36 gusht të vitit 3636, vit fatlumë për shqiptarët!...
Shefki Hysa
Friday, May 21, 2010
Tuesday, May 18, 2010
Askush nuk mund të shkelë
mbi të vërtetën
(Bashkëbisedim me intelektualin
Altin Sulejmani)
1
Bota drejtohet me intelektualitet
Altin Sulejmani, njëri prej nesh
Kjo është shkurt biografia e tij, një prerje e profilit personal që, pasi e lexojmë, na jep të kuptojmë se është një nga ne, intelektualët shqiptarë.
Altin Petrit Sulejmani u lind në Durrës më 26 shkurt 1981. Shkollën e mesme e kreu në gjimnazin “Naim Frashëri” në vitet 1995–1999 ndërsa studimet e larta i përfundoi në universitetin e Breshias, Itali, në vitet1999–2005 për Ekonomi dhe Biznes.
Në vitin 2006 u kthye në Shqipëri dhe fillimisht zuri punë si shef finance në klubin e futbollit “Teuta”. Pak muaj më vonë kaloi në sektorin privat si shef i departamentit të financës i një prej kompanive më të mëdha të qytetit të Durrësit, Shoqërisë B.G.R. sha , e cila ndër të tjera drejton një prej qendrave tregtare më në zë në vend, Flagship Center.
Babai i tij Petrit Sulejmani, inxhinier, njihet si figurë e respektuar në qytetin e Durrësit. Për vite me radhë ka qenë kryetar i shoqatës “Çamëria” të rrethit të Durrësit. Fshati i tij i origjinës është Kurtesi i Çamërisë.
Nëna e tij, Luljeta Mane, është e bija e Ali Manes me prejardhje nga Rustemejt e Koskës, fis atdhetar me emër në Çamëri, internuar në Hamalle të Durrësit.
Namik Mane, shkrimtari i mirënjohur dhe miku i ngushtë i Bilal Xhaferrit, është daja e tij.
Në pranverën e vitit 1998 vizitoi vendet e shenjta muslimane: Mekën dhe Medinën dhe si rrjedhojë është haxhi. Pas vitit 2006, me përfundimin e studimeve të larta në Itali, është kthyer në Shqipëri me synimin për të lartësuar personalitetin e tij si pjesë e elitave intelektuale shqiptare...
Që prej vitit 2007 është drejtues i forumit rinor PDI –dega Durrës si dhe anëtar i kryesisë së PDI-së. Ka qenë kandidat për këshilltar bashkiak gjatë zgjedhjeve vendore të vitit 2007.
2
Korrigjimet historike janë të mundshme
- Askush nuk mund të shkelë mbi të vërtetën! Cilës së vërtete i referoheni dhe cilët janë ata që mund të shkelin mbi këtë të vërtetë?
- Dëbimi me forcë dhe terror i popullsisë çame nga trojet e veta nuk është opinion apo slogan i një grupi interesi, por fakt historik i pamohueshëm. Për këtë të vërtetë e kam fjalën. Cilët janë ata që mund të shkelin të vërtetën?!... U referohem atyre që janë munduar ta mbajnë në heshtje këtë çështje dhe të gjithë atyre, të cilët sot e kësaj dite kërkojnë të na detyrojnë të qepim gojën e ta arkivojnë problemin çam në sirtaret e harresës historike. Madje në këtë grup rrezikojmë të bëjmë pjesë edhe ne, në rast se do të vegjetonim në pasivitet apo do të na mungonte vullneti dhe guximi i domosdoshëm. Kjo është edhe arsyeja e aktivizimit tim politik në radhët e PDI-së, tek e cila gjeta njerëz me ideale, aftësi dhe me vendosmërinë e duhur për të nisur një proçes të pashmangshëm për finalizimin e idealit tonë - Çamërisë.
- Prej nga nis ky proçes dhe çfarë synon?
- Nis nga ndërgjegjësimi që jemi “njerëz të barabartë midis njerëzish të barabartë”. Njerëzit e barabartë njohin të drejta dhe detyrime ndaj njëri-tjetrit, ndaj fqinjit, ndaj mjedisit dhe jo ndere apo qejfmbetje! Ne, nga ana jonë, me siguri nuk kemi kryer shkelje të dinjitetit njerëzor të asnjë pakice, asnjë fqinji apo grupimi tjetër. Edhe gjatë periudhës së komunizmit, mekanizmi gjigand i dhunës u ushqye me shtetas shqiptarë dhe në asnjë rast nuk e shtriu kthetrën gjetkë. Kështu që ne padyshim na takon të kërkojmë drejtësi për sa kohë i jemi përmbajtur asaj. Në rast se nuk do të ngrihemi vetë ne për të kërkuar të drejtat tona me siguri që askush tjetër nuk do ta bëjë këtë! Çamërinë, tekefundit, do ta bëjmë tonën ne, çamët…
- Kujt duhet t’i drejtohemi për të vënë në vend këtë “drejtësi të munguar”?...
- Realiteti botëror njeh institucione që i kanë vënë vetes për qëllim respektimin e të drejtava themelore të njeriut. Sipas Konventës Evropiane të të Drejtave të Njeriut, njëri prej tyre, Komisioni Evropian duhet ta marrë në shqyrtim sa më parë problemin çam, megjithëse justifikohet duke thënë se është çështje bilaterale midis Shqipërisë dhe Greqisë. Pra, në këtë rast Brukseli nuk duhet të imponohet nga pozitat e më të fortit, Greqisë, siç ndodh rëndom, por të japë drejtësi siç jep edhe për më të fuqishmit. Çuditërisht kjo nuk ka ndodhur asnjëherë me Evropën për ne, shqiptarët, nuk e kemi parë asnjëherë drejtësinë e saj. Gjatë tërë historisë, miq më të mirë kemi pasur ose ndonjë fqinjë të afërt si rasti i Turqisë, ose ndonjë përtej Atlantikut si në rastin e SHBA-së. Në këto kushte nuk na mbetet gjë tjetër vetëm të bëjmë të ditur dhe të njohur të vërtetën me të gjitha mjetet demokratike te diplomacitë kryesore evropiane dhe ato botërore. Të bëhemi faktor i rëndësishëm dhe t’i imponohemi Evropës dhe botës që të na marrin seriozisht…
- Mos i referoheni situatës së Kosovës ku ndërhyrja e ndërkombëtarëve rezultoi vendimtare?
- Jo, situata e Kosovës paraqet karakteristika të tjera. Por ne duhet të mësohemi që të nxjerrim mësim nga situata e Kosovës dhe të kuptojmë se korrigjimet historike janë të mundshme dhe ndërhyrja e faktorit ndërkombëtar është e pashmangshme dhe vendimtare. Ne nga ana jonë duhet të bëjmë të mundur së pari faktorizimin e komunitetit çam dhe t’i imponohemi shtetit shqiptar që ta trajtojë problemin çam si pjesë të çështjes kombëtare shqiptare dhe ta përfshijë në axhendat e veta për zgjidhje, pastaj t’u drejtohemi edhe diplomacive të huaja...
- Cili mendon se duhet të jetë roli juaj në këtë çështje?
- Nuk është rasti të “thërras” slogane elektorale. Di të them vetëm se unë do të bëj pjesën time, atë që më takon. Në strukturat e PDI-së ndjehem mirë dhe shikoj mundësi angazhimi në të ardhmen. Në qoftë se nuk do të jem unë në gjendje të bëj atë që duhet, me siguri do jemi në gjendje të nxjerrim djem të tjerë nga gjiri ynë.
- Prej nga buron gjithë ky besim?
- Nga kryet e ngritura lart të njerëzve që e kanë përjetuar terrorin që pas ngricës komuniste dhe që tashmë besojnë me të vërtetë në një drejtësi të mundshme, si dhe nga sytë përcëllues të brezit të ri që çuditërisht i njohin mirë plagët e gjyshërve dhe i ndjejnë akoma nën lëkurë.
3
Nga perëndimi drejt lindjes
- Keni mbaruar studimet e larta në Itali dhe pastaj jeni kthyer, nuk u druajtët se mos ishte një hap prapa?
- E vërtetë është. Nuk ishte zgjedhje e lehtë, apo më mirë ishte gjëja më e vështirë që mund të bëja. Qëndrimi në Itali ishte zgjidhja më komode dhe pikërisht këtu më lindi dyshimi që mund të mos ishte edhe më e mira. Bëra një tregti: Ndërrova “më shumë para” me “më shumë kohë”. Pastaj, çdo shtet është shtëpia në të cilën gjithkush jeton sipas mënyrës së tij dhe si t’i duket më e përshtatshme. Atdheu im është Shqipëria dhe unë u ktheva në shtëpinë time për të jetuar sipas mënyrës time dhe si të më duket më e përshtatshme...
- Besoni se të jetuarit në Shqipëri ndryshon ndjeshëm nga të jetuarit në një vend të BE-së?
- Janë vende të cilat kanë patur një historik të tyren të fenomeneve sociale. Nuk mund të pretendosh që me një kërcim të vetëm prej akrobati të bëhesh pjesëtar dhe të jesh aktor i mirë social i një realiteti që të serviret si i dëshirueshëm, por ama dhe i panjohur.
- Çfarë doni të thoni me këto?
- Dua të them që shqiptarët kërkojnë me padurim emigrimin drejt këtyre vendeve dhe në rastin më të mirë, përveç dritave edhe nëpër rrugica, të shtunës në supermarket, të dielave me skedinë në dorë, kanë peshqesh, pa përjashtim, një kredi 20-25 vjeçare për të paguar shtëpinë që do ta gëzojnë fëmijët, të cilët në shumë raste rriten ashtu siç prindërit nuk e kishin pritur. Kjo nuk është pak. Ndoshta do ishte më mirë të kërkonin diçka në vendin e tyre meqë tashmë vullnetin e kalitën më së miri...
Tranzicioni shqiptar është edhe ky: disa shqiptarë, me ankth dhe të paduruar, paguajnë shuma marramendëse për të ikur nga ky vend dhe disa kthehen me hap të lehtë dhe zemërplot. Besoj se Shqipëria sot i ka të gjitha mundësitë për të ndërtuar një të ardhme të qëndrueshme dhe prosperative. Në Shqipëri mënyrat e jetesës janë akoma në zhvillim, kurse në vendet e BE tashmë janë konsoliduar dhe nuk lënë shumë hapësira për nevojat e mysafirit të ftuar apo jo. Edhe pse dua ta theksoj, janë vende që i njohin mirë të drejtat reciproke të qënieve njerëzore, të cilat i respektojnë edhe ne rastet kur nuk përputhen me ç’ka ata dëshirojnë.
- Si ndihet një musliman në Itali?
- Në fakt pyetja duhej të ishte: “Si ndihet një musliman në vendet perëndimore pas 11 Shtatorit”... Për sa i takon të jetuarit individualisht, situata nuk është problematike. Mund ta jetosh islamin publikisht pa pasur probleme në ushtrimin e kultit, pasi kemi të bëjmë me të drejta kushtetuese, vetëm se hera-herës duhet të tregosh që “nuk je nga ata të këqinjtë”. Kurse sa i takon organizatave të muslimanëve, në këto vende situata paraqitet pak më e brishtë. Rasti im ka qenë disi simpatik për nga natyra, pasi trinomi “studente-albanese-musulmano” nuk skedohej kollaj nga qytetari i mesëm, sido që ta rendisje treshen. Personalisht, me shumë krenari, jam identifikuar gjithmone me të tretën si për inat të italianit të mesëm! Kurse me keqardhje nuk kam gjetur vend për një të katërt “çam”, pasi situata do bëhej e pakuptueshme edhe për italianin e shkolluar…
- Çfarë është islami për ty?
- Pas gjithë eksperimenteve të gjykimit njerëzor të këtyre shekujve të fundit (diktaturë, kapitalizëm i egër, kapitalizëm më pak i egër) dhe duke parë dështimet, ndoshta na duhet të rimarrim në konsideratë “ligjshmërinë hyjnore”, e cila e konsideron njeriun në natyrshmërinë e tij burimore dhe jo si “kafshë sociale” apo si “konsumator frymor”.
- Si ndodhi që u bëtë dhe jeni besimtar praktikant?
- Besoj se çdo njeri gjatë jetës së tij të gjatë apo të shkurtër, duhet të përballet dhe t’i japë përgjigje disa pyetjve: Kush jam, nga vij dhe ku po shkoj. Përgjigjet që gjeta më bënë të adhuroj Krijuesin tim të Gjithmëshirshëm mëngjes dhe mbrëmje, të argjëroj, të këshilloj për mirë dhe të ndaloj të keqen. Ky është islami. Ka edhe të tjera ëmbëlsira, por kaq për këtu…
Elim Xanxari
mbi të vërtetën
(Bashkëbisedim me intelektualin
Altin Sulejmani)
1
Bota drejtohet me intelektualitet
Altin Sulejmani, njëri prej nesh
Kjo është shkurt biografia e tij, një prerje e profilit personal që, pasi e lexojmë, na jep të kuptojmë se është një nga ne, intelektualët shqiptarë.
Altin Petrit Sulejmani u lind në Durrës më 26 shkurt 1981. Shkollën e mesme e kreu në gjimnazin “Naim Frashëri” në vitet 1995–1999 ndërsa studimet e larta i përfundoi në universitetin e Breshias, Itali, në vitet1999–2005 për Ekonomi dhe Biznes.
Në vitin 2006 u kthye në Shqipëri dhe fillimisht zuri punë si shef finance në klubin e futbollit “Teuta”. Pak muaj më vonë kaloi në sektorin privat si shef i departamentit të financës i një prej kompanive më të mëdha të qytetit të Durrësit, Shoqërisë B.G.R. sha , e cila ndër të tjera drejton një prej qendrave tregtare më në zë në vend, Flagship Center.
Babai i tij Petrit Sulejmani, inxhinier, njihet si figurë e respektuar në qytetin e Durrësit. Për vite me radhë ka qenë kryetar i shoqatës “Çamëria” të rrethit të Durrësit. Fshati i tij i origjinës është Kurtesi i Çamërisë.
Nëna e tij, Luljeta Mane, është e bija e Ali Manes me prejardhje nga Rustemejt e Koskës, fis atdhetar me emër në Çamëri, internuar në Hamalle të Durrësit.
Namik Mane, shkrimtari i mirënjohur dhe miku i ngushtë i Bilal Xhaferrit, është daja e tij.
Në pranverën e vitit 1998 vizitoi vendet e shenjta muslimane: Mekën dhe Medinën dhe si rrjedhojë është haxhi. Pas vitit 2006, me përfundimin e studimeve të larta në Itali, është kthyer në Shqipëri me synimin për të lartësuar personalitetin e tij si pjesë e elitave intelektuale shqiptare...
Që prej vitit 2007 është drejtues i forumit rinor PDI –dega Durrës si dhe anëtar i kryesisë së PDI-së. Ka qenë kandidat për këshilltar bashkiak gjatë zgjedhjeve vendore të vitit 2007.
2
Korrigjimet historike janë të mundshme
- Askush nuk mund të shkelë mbi të vërtetën! Cilës së vërtete i referoheni dhe cilët janë ata që mund të shkelin mbi këtë të vërtetë?
- Dëbimi me forcë dhe terror i popullsisë çame nga trojet e veta nuk është opinion apo slogan i një grupi interesi, por fakt historik i pamohueshëm. Për këtë të vërtetë e kam fjalën. Cilët janë ata që mund të shkelin të vërtetën?!... U referohem atyre që janë munduar ta mbajnë në heshtje këtë çështje dhe të gjithë atyre, të cilët sot e kësaj dite kërkojnë të na detyrojnë të qepim gojën e ta arkivojnë problemin çam në sirtaret e harresës historike. Madje në këtë grup rrezikojmë të bëjmë pjesë edhe ne, në rast se do të vegjetonim në pasivitet apo do të na mungonte vullneti dhe guximi i domosdoshëm. Kjo është edhe arsyeja e aktivizimit tim politik në radhët e PDI-së, tek e cila gjeta njerëz me ideale, aftësi dhe me vendosmërinë e duhur për të nisur një proçes të pashmangshëm për finalizimin e idealit tonë - Çamërisë.
- Prej nga nis ky proçes dhe çfarë synon?
- Nis nga ndërgjegjësimi që jemi “njerëz të barabartë midis njerëzish të barabartë”. Njerëzit e barabartë njohin të drejta dhe detyrime ndaj njëri-tjetrit, ndaj fqinjit, ndaj mjedisit dhe jo ndere apo qejfmbetje! Ne, nga ana jonë, me siguri nuk kemi kryer shkelje të dinjitetit njerëzor të asnjë pakice, asnjë fqinji apo grupimi tjetër. Edhe gjatë periudhës së komunizmit, mekanizmi gjigand i dhunës u ushqye me shtetas shqiptarë dhe në asnjë rast nuk e shtriu kthetrën gjetkë. Kështu që ne padyshim na takon të kërkojmë drejtësi për sa kohë i jemi përmbajtur asaj. Në rast se nuk do të ngrihemi vetë ne për të kërkuar të drejtat tona me siguri që askush tjetër nuk do ta bëjë këtë! Çamërinë, tekefundit, do ta bëjmë tonën ne, çamët…
- Kujt duhet t’i drejtohemi për të vënë në vend këtë “drejtësi të munguar”?...
- Realiteti botëror njeh institucione që i kanë vënë vetes për qëllim respektimin e të drejtava themelore të njeriut. Sipas Konventës Evropiane të të Drejtave të Njeriut, njëri prej tyre, Komisioni Evropian duhet ta marrë në shqyrtim sa më parë problemin çam, megjithëse justifikohet duke thënë se është çështje bilaterale midis Shqipërisë dhe Greqisë. Pra, në këtë rast Brukseli nuk duhet të imponohet nga pozitat e më të fortit, Greqisë, siç ndodh rëndom, por të japë drejtësi siç jep edhe për më të fuqishmit. Çuditërisht kjo nuk ka ndodhur asnjëherë me Evropën për ne, shqiptarët, nuk e kemi parë asnjëherë drejtësinë e saj. Gjatë tërë historisë, miq më të mirë kemi pasur ose ndonjë fqinjë të afërt si rasti i Turqisë, ose ndonjë përtej Atlantikut si në rastin e SHBA-së. Në këto kushte nuk na mbetet gjë tjetër vetëm të bëjmë të ditur dhe të njohur të vërtetën me të gjitha mjetet demokratike te diplomacitë kryesore evropiane dhe ato botërore. Të bëhemi faktor i rëndësishëm dhe t’i imponohemi Evropës dhe botës që të na marrin seriozisht…
- Mos i referoheni situatës së Kosovës ku ndërhyrja e ndërkombëtarëve rezultoi vendimtare?
- Jo, situata e Kosovës paraqet karakteristika të tjera. Por ne duhet të mësohemi që të nxjerrim mësim nga situata e Kosovës dhe të kuptojmë se korrigjimet historike janë të mundshme dhe ndërhyrja e faktorit ndërkombëtar është e pashmangshme dhe vendimtare. Ne nga ana jonë duhet të bëjmë të mundur së pari faktorizimin e komunitetit çam dhe t’i imponohemi shtetit shqiptar që ta trajtojë problemin çam si pjesë të çështjes kombëtare shqiptare dhe ta përfshijë në axhendat e veta për zgjidhje, pastaj t’u drejtohemi edhe diplomacive të huaja...
- Cili mendon se duhet të jetë roli juaj në këtë çështje?
- Nuk është rasti të “thërras” slogane elektorale. Di të them vetëm se unë do të bëj pjesën time, atë që më takon. Në strukturat e PDI-së ndjehem mirë dhe shikoj mundësi angazhimi në të ardhmen. Në qoftë se nuk do të jem unë në gjendje të bëj atë që duhet, me siguri do jemi në gjendje të nxjerrim djem të tjerë nga gjiri ynë.
- Prej nga buron gjithë ky besim?
- Nga kryet e ngritura lart të njerëzve që e kanë përjetuar terrorin që pas ngricës komuniste dhe që tashmë besojnë me të vërtetë në një drejtësi të mundshme, si dhe nga sytë përcëllues të brezit të ri që çuditërisht i njohin mirë plagët e gjyshërve dhe i ndjejnë akoma nën lëkurë.
3
Nga perëndimi drejt lindjes
- Keni mbaruar studimet e larta në Itali dhe pastaj jeni kthyer, nuk u druajtët se mos ishte një hap prapa?
- E vërtetë është. Nuk ishte zgjedhje e lehtë, apo më mirë ishte gjëja më e vështirë që mund të bëja. Qëndrimi në Itali ishte zgjidhja më komode dhe pikërisht këtu më lindi dyshimi që mund të mos ishte edhe më e mira. Bëra një tregti: Ndërrova “më shumë para” me “më shumë kohë”. Pastaj, çdo shtet është shtëpia në të cilën gjithkush jeton sipas mënyrës së tij dhe si t’i duket më e përshtatshme. Atdheu im është Shqipëria dhe unë u ktheva në shtëpinë time për të jetuar sipas mënyrës time dhe si të më duket më e përshtatshme...
- Besoni se të jetuarit në Shqipëri ndryshon ndjeshëm nga të jetuarit në një vend të BE-së?
- Janë vende të cilat kanë patur një historik të tyren të fenomeneve sociale. Nuk mund të pretendosh që me një kërcim të vetëm prej akrobati të bëhesh pjesëtar dhe të jesh aktor i mirë social i një realiteti që të serviret si i dëshirueshëm, por ama dhe i panjohur.
- Çfarë doni të thoni me këto?
- Dua të them që shqiptarët kërkojnë me padurim emigrimin drejt këtyre vendeve dhe në rastin më të mirë, përveç dritave edhe nëpër rrugica, të shtunës në supermarket, të dielave me skedinë në dorë, kanë peshqesh, pa përjashtim, një kredi 20-25 vjeçare për të paguar shtëpinë që do ta gëzojnë fëmijët, të cilët në shumë raste rriten ashtu siç prindërit nuk e kishin pritur. Kjo nuk është pak. Ndoshta do ishte më mirë të kërkonin diçka në vendin e tyre meqë tashmë vullnetin e kalitën më së miri...
Tranzicioni shqiptar është edhe ky: disa shqiptarë, me ankth dhe të paduruar, paguajnë shuma marramendëse për të ikur nga ky vend dhe disa kthehen me hap të lehtë dhe zemërplot. Besoj se Shqipëria sot i ka të gjitha mundësitë për të ndërtuar një të ardhme të qëndrueshme dhe prosperative. Në Shqipëri mënyrat e jetesës janë akoma në zhvillim, kurse në vendet e BE tashmë janë konsoliduar dhe nuk lënë shumë hapësira për nevojat e mysafirit të ftuar apo jo. Edhe pse dua ta theksoj, janë vende që i njohin mirë të drejtat reciproke të qënieve njerëzore, të cilat i respektojnë edhe ne rastet kur nuk përputhen me ç’ka ata dëshirojnë.
- Si ndihet një musliman në Itali?
- Në fakt pyetja duhej të ishte: “Si ndihet një musliman në vendet perëndimore pas 11 Shtatorit”... Për sa i takon të jetuarit individualisht, situata nuk është problematike. Mund ta jetosh islamin publikisht pa pasur probleme në ushtrimin e kultit, pasi kemi të bëjmë me të drejta kushtetuese, vetëm se hera-herës duhet të tregosh që “nuk je nga ata të këqinjtë”. Kurse sa i takon organizatave të muslimanëve, në këto vende situata paraqitet pak më e brishtë. Rasti im ka qenë disi simpatik për nga natyra, pasi trinomi “studente-albanese-musulmano” nuk skedohej kollaj nga qytetari i mesëm, sido që ta rendisje treshen. Personalisht, me shumë krenari, jam identifikuar gjithmone me të tretën si për inat të italianit të mesëm! Kurse me keqardhje nuk kam gjetur vend për një të katërt “çam”, pasi situata do bëhej e pakuptueshme edhe për italianin e shkolluar…
- Çfarë është islami për ty?
- Pas gjithë eksperimenteve të gjykimit njerëzor të këtyre shekujve të fundit (diktaturë, kapitalizëm i egër, kapitalizëm më pak i egër) dhe duke parë dështimet, ndoshta na duhet të rimarrim në konsideratë “ligjshmërinë hyjnore”, e cila e konsideron njeriun në natyrshmërinë e tij burimore dhe jo si “kafshë sociale” apo si “konsumator frymor”.
- Si ndodhi që u bëtë dhe jeni besimtar praktikant?
- Besoj se çdo njeri gjatë jetës së tij të gjatë apo të shkurtër, duhet të përballet dhe t’i japë përgjigje disa pyetjve: Kush jam, nga vij dhe ku po shkoj. Përgjigjet që gjeta më bënë të adhuroj Krijuesin tim të Gjithmëshirshëm mëngjes dhe mbrëmje, të argjëroj, të këshilloj për mirë dhe të ndaloj të keqen. Ky është islami. Ka edhe të tjera ëmbëlsira, por kaq për këtu…
Elim Xanxari
Monday, May 17, 2010
E kërkojmë Çamërinë
E kërkojmë Çamërinë
Njerëzit tanë kanë lënë shtëpinë,
Trojet, varret, pasurinë,
Prandaj ne kërkojmë ndihmë.
Qeveria s’bën asgjë,
Çamët thërrasin fort me zë:
“Mos kujtojnë se do harrojmë,
Trojet tona do t’i mbrojmë”!...
Shefki Hysa patriot,
Çamërinë e mbron me kokë,
I është futur punës me gjoks,
Çamërinë ta marrë me shokë.
Dhe ata e kanë në ballë,
Shefki Hysa burr’ i rrallë,
Lum si çamët për këtë djalë,
Shpresat tek ai i kanë.
Sazan Faslli
E kërkojmë Çamërinë
Njerëzit tanë kanë lënë shtëpinë,
Trojet, varret, pasurinë,
Prandaj ne kërkojmë ndihmë.
Qeveria s’bën asgjë,
Çamët thërrasin fort me zë:
“Mos kujtojnë se do harrojmë,
Trojet tona do t’i mbrojmë”!...
Shefki Hysa patriot,
Çamërinë e mbron me kokë,
I është futur punës me gjoks,
Çamërinë ta marrë me shokë.
Dhe ata e kanë në ballë,
Shefki Hysa burr’ i rrallë,
Lum si çamët për këtë djalë,
Shpresat tek ai i kanë.
Sazan Faslli
Monday, May 3, 2010
Nivel i ri bashkëpunimi italo-shqiptar
Në datat 9-11 Prill në Cesena të Italisë u zhvillua edicioni i pestë i Panairit Agrofer, një nga evenimentet më të rëndësishme kushtuar agroenergjisë, kursimit të energjisë dhe ndërtimeve të gjelbra. Zhvillimi i panairit AGROFER ka lindur nga nevoja për të prezantuar përpara publikut të gjerë domosdoshmërinë e prodhimit të energjisë nga burime të ripërtëritshme si era apo dielli, duke shmangur në këtë mënyrë ndotjen e mjedisit.
Në panair morën pjesë mbi 100 ekspozues nga vende të ndryshme të botës dhe mbi 9.000 vizitorë. Qëllimi kryesor i panairit ishte prezantimi përpara operatorëve dhe sipërmarrësve të sektorit bujqësor, energjitik dhe ndërtues i teknologjive më të reja, risive dhe projekteve më të rëndësishme në fushën e energjisë.
Shqipëria u përfaqësua në këtë panair nga një delegacion i përbërë nga: Selami Xhepa, Florian Mima, Shpëtim Idrizi, deputetë dhe njëkohësisht anëtarë të Komisionit të Ekonomisë dhe Financave, Dorian Duçka, përfaqësues i Ministrisë së Ekonomisë, Tregtisë dhe Energjitikës dhe Artan Santo, Drejtor i Përgjithshëm i Bankës Credins. Pjesëmarrja e Shqipërisë dhe e grupit të saj përfaqësues u bë e mundur falë këmbënguljes dhe përkushtimit të Dr.Haim Reitan, koordinator dhe menaxhues projektesh në fushën e energjisë dhe shëndetësisë në Shqipëri.
Për përfaqësimin e Shqipërisë, në panair ishte ngritur edhe një stendë e posaçme me materiale promovuese mbi mundësitë e shfrytëzimit të burimeve të ripërtëritshme në rajone të ndryshme shqiptare.
Organizimi i këtij panairi e ngriti në një shkallë më të lartë bashkëpunimin italo-shqiptar në fushën e ekonomisë dhe zgjoi dëshirën e shumë bizneseve të fuqishme italiane për të investuar në Shqipëri.
Ky bashkëpunim e ka zanafillën rreth katër vjet më parë kur dr. Haim Reitan erdhi në Shqipëri dhe si mik e anëtar nderi i Shoqatës Kulturore “Bilal Xhaferri”, iu përkushtua zhvillimit demokratik të vendit tonë, duke e mbështetur me projekte në fushën e shëndetësisë, energjitikës, turizmit, etj…
Në qershor të vitit 2009 u arrit të firmosej marrëveshja midis Spitaleve të Bashkuara të Bergamos dhe Ministrisë së Shëndetësisë së Shqipërisë për specializime afatshkurtra e afatgjata të mjekëve shqiptarë në Itali.
Pas shumë peripecive, kompania italiane “Radici Energie” me qendër në Bergamo mundi të fitonte koncensionin e një hidrocentrali në Tepelenë. Më vonë kjo kompani fitoi edhe tenderin për dhënien me koncesion të hidrocentraleve “Kaskada e Lusës”, rrethi Mat.
U krijua kështu një urë e fuqishme komunikimi midis Rajonit të pasur të Lombardisë dhe Shqipërisë, gjë që i hapi udhën gjigandëve ekonomikë si “Mazars”, “Kinexia”, “Trevi” etj., të shprehnin interesimin e tyre për të zgjeruar investimet në fushën e energjitikës, veçanërisht për ndërtimin e heceve të mëdha si kaskada e Vjosës, për parqet eolike (mullinjtë me erë) në Sarandë, centraleve elektrike që prodhojnë energji nga djegia e mbeturinave dhe impianteve të prodhimit të energjisë diellore.
Kompanitë lombardeze i kanë kthyer sytë edhe nga investimet në fushën e turizmit; një nga pikësynimet e tyre është edhe realizimi i një projekti për investimin e 11 miliard eurove në ndërtimin e një autodromi që do të afrojë më shumë qytetet Durrës, Kavajë e Tiranë, duke krijuar njëkohësisht shumë vende pune dhe duke përmirësuar cilësinë e jetesës.
Dr. Haim Reitan, si koordinator, dhe investitorët italianë kanë dëshirën e madhe që t’i realizojnë sa më parë këto projekte, por nuk varet gjithçka prej tyre. Duhet edhe dëshira e mirë e autoriteteve qeveritare shqiptare, të cilat kanë në dorë çelësin e artë për t’u hapur udhë ose jo këtyre investimeve. Ndërkaq bizneset e Lombardisë janë duke pritur verdiktin e palës shqiptare...
Ndërkohë, edhe sipërmarrës të ndryshëm nga rajoni i Emiglia-Romagna kanë shfaqur dëshirën për të investuar në Shqipëri. Për këtë arsye, Komuna e Forlit në bashkëpunim me Shoqatën për Tregtinë Italo-Shqiptare ka inicuar zhvillimin e një kongresi në datat 25-27 maj, ku janë ftuar disa përfaqësues të autoriteteve qeveritare shqiptare si Ilir Zhilla, Pëllumb Pipero, Shpëtim Idrizi, Shefki Hysa etj., për të diskutuar nga afër mbi mundësitë e bashkëpunimit italo-shqiptar në fusha të ndryshme, veçanërisht në fushën e energjitikës dhe shëndetësisë.
Lorena Uliu
Në datat 9-11 Prill në Cesena të Italisë u zhvillua edicioni i pestë i Panairit Agrofer, një nga evenimentet më të rëndësishme kushtuar agroenergjisë, kursimit të energjisë dhe ndërtimeve të gjelbra. Zhvillimi i panairit AGROFER ka lindur nga nevoja për të prezantuar përpara publikut të gjerë domosdoshmërinë e prodhimit të energjisë nga burime të ripërtëritshme si era apo dielli, duke shmangur në këtë mënyrë ndotjen e mjedisit.
Në panair morën pjesë mbi 100 ekspozues nga vende të ndryshme të botës dhe mbi 9.000 vizitorë. Qëllimi kryesor i panairit ishte prezantimi përpara operatorëve dhe sipërmarrësve të sektorit bujqësor, energjitik dhe ndërtues i teknologjive më të reja, risive dhe projekteve më të rëndësishme në fushën e energjisë.
Shqipëria u përfaqësua në këtë panair nga një delegacion i përbërë nga: Selami Xhepa, Florian Mima, Shpëtim Idrizi, deputetë dhe njëkohësisht anëtarë të Komisionit të Ekonomisë dhe Financave, Dorian Duçka, përfaqësues i Ministrisë së Ekonomisë, Tregtisë dhe Energjitikës dhe Artan Santo, Drejtor i Përgjithshëm i Bankës Credins. Pjesëmarrja e Shqipërisë dhe e grupit të saj përfaqësues u bë e mundur falë këmbënguljes dhe përkushtimit të Dr.Haim Reitan, koordinator dhe menaxhues projektesh në fushën e energjisë dhe shëndetësisë në Shqipëri.
Për përfaqësimin e Shqipërisë, në panair ishte ngritur edhe një stendë e posaçme me materiale promovuese mbi mundësitë e shfrytëzimit të burimeve të ripërtëritshme në rajone të ndryshme shqiptare.
Organizimi i këtij panairi e ngriti në një shkallë më të lartë bashkëpunimin italo-shqiptar në fushën e ekonomisë dhe zgjoi dëshirën e shumë bizneseve të fuqishme italiane për të investuar në Shqipëri.
Ky bashkëpunim e ka zanafillën rreth katër vjet më parë kur dr. Haim Reitan erdhi në Shqipëri dhe si mik e anëtar nderi i Shoqatës Kulturore “Bilal Xhaferri”, iu përkushtua zhvillimit demokratik të vendit tonë, duke e mbështetur me projekte në fushën e shëndetësisë, energjitikës, turizmit, etj…
Në qershor të vitit 2009 u arrit të firmosej marrëveshja midis Spitaleve të Bashkuara të Bergamos dhe Ministrisë së Shëndetësisë së Shqipërisë për specializime afatshkurtra e afatgjata të mjekëve shqiptarë në Itali.
Pas shumë peripecive, kompania italiane “Radici Energie” me qendër në Bergamo mundi të fitonte koncensionin e një hidrocentrali në Tepelenë. Më vonë kjo kompani fitoi edhe tenderin për dhënien me koncesion të hidrocentraleve “Kaskada e Lusës”, rrethi Mat.
U krijua kështu një urë e fuqishme komunikimi midis Rajonit të pasur të Lombardisë dhe Shqipërisë, gjë që i hapi udhën gjigandëve ekonomikë si “Mazars”, “Kinexia”, “Trevi” etj., të shprehnin interesimin e tyre për të zgjeruar investimet në fushën e energjitikës, veçanërisht për ndërtimin e heceve të mëdha si kaskada e Vjosës, për parqet eolike (mullinjtë me erë) në Sarandë, centraleve elektrike që prodhojnë energji nga djegia e mbeturinave dhe impianteve të prodhimit të energjisë diellore.
Kompanitë lombardeze i kanë kthyer sytë edhe nga investimet në fushën e turizmit; një nga pikësynimet e tyre është edhe realizimi i një projekti për investimin e 11 miliard eurove në ndërtimin e një autodromi që do të afrojë më shumë qytetet Durrës, Kavajë e Tiranë, duke krijuar njëkohësisht shumë vende pune dhe duke përmirësuar cilësinë e jetesës.
Dr. Haim Reitan, si koordinator, dhe investitorët italianë kanë dëshirën e madhe që t’i realizojnë sa më parë këto projekte, por nuk varet gjithçka prej tyre. Duhet edhe dëshira e mirë e autoriteteve qeveritare shqiptare, të cilat kanë në dorë çelësin e artë për t’u hapur udhë ose jo këtyre investimeve. Ndërkaq bizneset e Lombardisë janë duke pritur verdiktin e palës shqiptare...
Ndërkohë, edhe sipërmarrës të ndryshëm nga rajoni i Emiglia-Romagna kanë shfaqur dëshirën për të investuar në Shqipëri. Për këtë arsye, Komuna e Forlit në bashkëpunim me Shoqatën për Tregtinë Italo-Shqiptare ka inicuar zhvillimin e një kongresi në datat 25-27 maj, ku janë ftuar disa përfaqësues të autoriteteve qeveritare shqiptare si Ilir Zhilla, Pëllumb Pipero, Shpëtim Idrizi, Shefki Hysa etj., për të diskutuar nga afër mbi mundësitë e bashkëpunimit italo-shqiptar në fusha të ndryshme, veçanërisht në fushën e energjitikës dhe shëndetësisë.
Lorena Uliu
Subscribe to:
Posts (Atom)
